بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ

إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْر ...

شب‌های پرفضیلت قدر، اوج معنویت و تجلی رحمت بی‌کران الهی، فرا رسیده است. این شب‌های نورانی، که در آنها تقدیر یک ساله انسان‌ها رقم می‌خورد، فرصتی بی‌بدیل برای همه بندگان خداست تا با پاک‌سازی دل از زنگار گناه و معصیت، در سایه عبودیت و بندگی، به تزکیه نفس و تقرب به درگاه الهی بپردازند. شب‌های قدر، گوهر شب‌چراغ‌های الهی و زمان نزول قرآن کریم است؛ زمانی که درهای رحمت و مغفرت خداوند به روی همه گشوده شده و فرصتی استثنایی برای بازگشت به سوی خالق و تجدید عهد با ارزش‌های الهی فراهم آمده است.

در این میان، نوزدهمین روز ماه مبارک رمضان، یادآور شهادت غم‌انگیز مولای عدالت‌گستر، امیرالمومنین علی(ع)، است که در محراب عبادت، به دست شمشیر نفاق و کینه به شهادت رسید. ندای جاودانه ایشان، «فُزْتُ وَ رَبِّ الْکَعْبَة»، زیباترین تجلی اخلاص و بندگی است که در طول تاریخ، الهام‌بخش مومنان و عدالت‌خواهان بوده و خواهد بود. شهادت آن امام همام، یادآور ایستادگی در برابر ظلم و تلاش برای تحقق عدالت در جامعه است.

ماه مبارک رمضان، ماه رحمت، مغفرت و برکت، فرصتی به وسعت آسمان‌ها و زمین برای همه مومنان است تا در این ضیافت الهی، بیش از پیش به تهذیب نفس، بازنگری در اعمال و رفتار خود بپردازند، بر فضیلت‌ها بیفزایند و از کج‌روی‌ها و زشتی‌ها تبری بجویند. این ماه، فرصتی است برای بازسازی روح و روان، تقویت ایمان و گسترش مهربانی و همدلی در جامعه.